Therapie met dieren Limburg

Begeleiding naar meer levenskwaliteit, lichamelijk en geestelijk welbevinden.

Asino-Plus

Wie zijn we?

Therapie met dieren Limburg

Sarah

Hey, ik ben Sarah en van kinds af altijd met paarden bezig. Deze zijn samen met mijn honden altijd mijn steun en toeverlaat geweest in moeilijke tijden, kortom mijn beste vrienden. Het hoe en waarom ze dat deden, is me langzaam aan duidelijk geworden. Dieren laten je nooit in de steek en nemen je zoals je bent.

Voor enkele jaren zijn de ezeltjes Sem en Pakito op mijn pad gekomen. Nooit gedacht dat ik zo een sterke band met een ezel kon hebben. Wat ben ik enorm blij en dankbaar dat deze twee kanjers in mijn leven zijn gekomen. Door cursussen te gaan volgen bij Hans en Grietje in Maastricht is mijn gevoel nog meer bevestigd en ontwikkeld. Ik ben nog meer tot besef gekomen dat dit geen dieren zijn om enkel in een weide te laten grazen, maar dat ze enorm geschikt zijn om bij mensen met een beperking in te zetten.

Door mijn hoge gevoeligheid en ervaringsdeskundigheid, ben ik naar mijn eigen inzichten en gevoel mensen beginnen begeleiden naar een meer leefbaar leven.

Ik kwam samen met Raf, die al vele jaren energetische therapieën doet bij mensen en dieren, op het idee om zijn kennis, kunde en vaardigheden te combineren met mijn gevoel en inzichten en samen met de ezels, mensen met een beperking te begeleiden. Samen met de bloesemremedies waarmee ik cliënten bijkomend ondersteun, geeft dit bijzondere resultaten.

Raf

Net als Sarah was ik vroeger heel bedreven en gedreven in de paardensport. Een wereldje dat we beide al jaren om gevoelsredenen achter ons gelaten hebben. Paarden zijn er nog altijd maar er wordt niet meer op de regulier snelle commerciële manier mee gereden en omgegaan.

Een kleine 30 jaar geleden begon mijn zoektocht naar een aanvaardbare uitleg over de problemen die ik zag en voelde bij vele paarden. Wanneer bloedonderzoeken, medische beeldvorming en farmaceutische behandelingen niets brachten en er ook via aanvaardbare rijtechnische methodes geen beterschap kwam, ontstond de vraag: “Wat kan het dan wel zijn?”

Hoeven en hoefmodellen trokken al altijd mijn belangstelling bij paarden omdat ze me onbewust een gevoel gaven hoe ze een paard bepaalde ; de houding, de bewegingsafloop, het exterieur en het rijgevoel. Hoeven zijn de basis van een paard en toch bestaan er zoveel verschillende en uiteenlopende meningen over. Ik startte een reguliere opleiding en kon me al snel niet vinden in vele hypotheses in de hoefkunde. Je zou kunnen verwachten dat je er een exacte anatomische, fysiologisch correcte omschrijving zou leren maar het tegendeel was waar. Onderaan is er nog een deel van een documentaire te zien waaraan ik meewerkte en kort mijn inzichten over hoeforthopedie deel.

In mijn verdere zoektocht naar meer waarheid werd me tijdens een meerdaags seminarie in Duitsland veel duidelijk. Ik begon er een meerjaarse uitgebreide opleiding en werd hoeforthopeed op natuurlijke basis. Naast veel anatomie en fysiologie leerde ik er ook de beginselen van tal van alternatieve therapieën zoals o.a. : homeopathie, osteopathie, de accupunctuurleer enz. …

Naast het succesvol behandelen van mijn eigen paarden begon ik dit in bijberoep ook voor anderen te doen. De praktijkervaring maakte me al snel duidelijk dat hoefproblemen vaak gekoppeld waren aan spierproblemen en dat ik daar zelf ook wat aan moest kunnen doen vanuit mijn holistische benadering van problemen. Ik behaalde mijn diploma als sportmassagetherapeut voor mensen om daarna sportmassage en stresspunttherapie voor paarden te gaan volgen en mede toe te passen.

Tijdens massages rees bij mij steeds de vraag welke invloed dat massages zouden hebben op o.a. meridianen en accupunctuurpunten. Gevolg was een jarenlange studiereis door heel Duitsland, gericht op Oosterse geneeskunde en energetische therapieën voor mens en paard.

Telkens werden geleerde inzichten en vaardigheden geïmplementeerd in mijn reeds bestaande behandelmethode. Door het lezen van wetenschappelijke werken en bestuderen van andere vormen van geneeskunde dan de reguliere, ben ik naar mijn eigen gevoel en een bepaalde rode draad die ik in het geheel begon te zien, mijn eigen ding gaan doen. Hierbij rekening houden met de aanwijzingen van de Orde der artsen.

Hiermee wilde ik even een antwoord geven op de vele vragen die die me vaak gesteld worden over gaven. Ik beschrijf mezelf als een rationalist met een gevoeligheid zoals iedereen er wel één heeft en verder geloof ik niet in gaven maar in hard werken en studeren.